Przeboje z tekstami autorstwa Wandy Sieradzkiej śpiewali m.in. Jerzy Połomski, Sława Przybylska czy Czerwone Gitary, jednak hit, z którym kojarzymy ją najmocniej, to słynne „Nie płacz, kiedy odjadę” w lirycznym wykonaniu Marino Mariniego. Kiedy napisała ten słynny przebój, który nawet dziś zna prawie każdy, pracowała wówczas w TVP w redakcji rozrywki. Spod jej ręki wyszło wiele znanych programów. Wszystko jednak mogło potoczyć się inaczej… Wanda Sieradzka urodziła się w 1923 r. w Łodzi, w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Kiedy wybuchła wojna, wraz z rodzicami przeniosła się do Warszawy. Trzy lata spędziła w getcie. Po ucieczce współpracowała z AK. W 1945 r. okazało się, że straciła całą rodzinę. Wszystkich. A jednak wybrała życie – jak wspominają po latach panią Wandę syn i przyjaciele. Mówią o jej optymizmie, skłonności do flirtów, życzliwości oraz umiłowaniu języka polskiego. Oddaje to także jej poezja, którą słyszymy w filmie.
Film Sławomira Grünberga przedstawia Wandę Sieradzką jako ocalałą z getta miłośniczkę życia, duszę towarzystwa, żądną męskiej atencji piękność i przede wszystkim – artystkę. Wanda nie znosiła nudy, co potwierdzają w swoich opowieściach jej syn oraz przyjaciele.
„Nie płacz, kiedy odjadę” to prosty film o niezwykłym polskim losie.
Ta strona używa plików cookie Polityka Cookies w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
Ponizej mozesz wybrac jakie cookies pozwolic na naszek strone. Przycisnij "Zapisz ustawienia cookies".
This content is blocked. Accept cookies to view the content.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.