„Getto warszawskie 1940-1943” to projekt dokumentalny z trzema filmami. Główny film to 912 dni warszawskiego getta (37 min.), a dwa kolejne krótsze to „Dzieci w getcie” i „Powstanie w getcie warszawskim”. Filmy te zostały stworzone dla Żydowskiego Instytutu Historycznego w ramach stałej wystawy poświęconej losowi warszawskich Żydów w latach 1939–1945. Prezentują codzienne życie i śmierć więźniów getta, ich nadzieje i starania o przetrwanie, ich zbrojny opór i walkę, a wreszcie ich całkowitą eksterminację. Do przygotowania tych filmów wykorzystano unikalne polskie i niemieckie materiały archiwalne.
Przed II wojną światową Warszawa była największą społecznością żydowską w Europie i drugą po Nowym Jorku co do wielkości na świecie; mieszkało tam ponad 380 000 Żydów. Była najważniejszym ośrodkiem kultury żydowskiej w Polsce i jednym z najważniejszych na świecie. Jesienią 1939 r., kiedy Niemcy zaatakowali i zajęli Polskę, rozpoczęli brutalną kampanię antysemicką. W październiku 1940 r. Niemcy nakazali wszystkim warszawskim Żydom przenieść się do wyznaczonej specjalnie dla nich dzielnicy, która następnie otoczona została murem o wysokości trzech metrów. Żydom, pod groźbą kary śmierci, nie pozwolono opuścić getta. Później około 100 000 Żydów z obrzeży rejonu warszawskiego zostało również tam przeniesionych. Ostatecznie ponad pół miliona zostało zamkniętych za ścianami getta. Dramat trudnych warunków życia w getcie, skrajnego zatłoczenia i brak zatrudnienia, został jeszcze bardziej pogłębiony przez głód i epidemie, które zostały celowo wywołane przez okupantów.
Długość Filmu: 36 minut
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.