Plonacy Facet (Burning Man)

America is known to Polish audiences mostly through the pictures and events of New York City and Chicago. The rest of this fascinating country, which is home to more than 250 million people, is a mystery. Poles love America and they are fascinated by it, but they do not know the real America, only a picture created by cinematography and television. But there is an America that is completely different and unusual and which doesn’t fit into the general standards. It is this America that would be introduced to the Polish audience in the documentary film: Plonacy Facet (Burning Man). Read more below.

America is known to Polish audiences mostly through the pictures and events of New York City and Chicago. The rest of this fascinating country, which is home to more than 250 million people, is a mystery. Poles love America and they are fascinated by it, but they do not know the real America, only a picture created by cinematography and television. But there is an America that is completely different and unusual and which doesn’t fit into the general standards. It is this America that would be introduced to the Polish audience in the documentary film: Plonacy Facet (Burning Man).

What is Burning Man? It all started 20 years ago when Larry Harvey, upset after the end of his relationship with a girl, decided to burn a two meter tall statue of a man on the beach. He invited a couple of friends to the beach that day. Everybody had a really good time, and they decided to do the same thing the next year. They didn’t even imagine that 20 years later this would be one of the greatest artistic events in the USA, attracting more than 35 thousand people, not to the beach anymore, but to the bottom of a dried-up lake in Nevada’s desert. During the several days that the festival is held, the sixth biggest city (or rather settlement) in the state is built. It lives for a week and then it disappears as quickly as it was constructed. There is nothing commercial, there are no stores, nothing for sale, and people share everything they have. Every year, people come to the Black Rock Desert to become a part of an experimental society, a group of people interacting unlike any other.

Ameryka znana jest polskim widzom glównie poprzez wydarzenia w Nowym Jorku i Chicago, a reszta tego fascynujacego kraju liczacego ponad 250 milionów mieszkanców jest praktycznie nieznana. Polacy nie tyle kochaja Ameryke, ile sa nia zafascynowani, i to nie Ameryka prawdziwa, realna ale mityczna, bajkowa, wykreowana przez Amerykanów, przez ich kinematografie i telewizje. Ale istnieje tez inna Ameryka, ta off-owa, niepasujaca do standardów i wylamujaca sie ze znanych stereotypów. Taka Ameryke spróbujemy przyblizyc widzowi polskiemu w pelnometrazowym filmie pt. Płonący Facet (Burning Man).

Co to jest ‘Burning Man’? Wszystko zaczelo sie 20 lat temu w San Francisco, kiedy rozczarowany przygoda milosna Larry Harvey spontanicznie postanowil spalic na plazy dwu metrowej wysokosci kukle symbolizujaca mezczyzne. Zaprosil na ta okazje kilkanastu znajomych, którzy dobrze sie bawili i postanowili powtórzyc te impreze w nastepnym roku. Do glowy im nie przyszlo, ze 20 lat pózniej, to najwieksze obecnie artystyczne wydarzenie w USA, sciagac bedzie ponad 35 tysieczne tlumy, tym razem na dno wyschnietego jeziora na pustyni Nevada, na jedno z tych, na którym sportowe samochody pobijaja rekordy predkosci. W ciagu kilku dni, 120 mil na pólnoc od miejscowosci Reno w stanie Nevada, powstaje rok rocznie szóste co do wielkosci miasto w tym stanie. Powstaje ono w ciagu kilku dni, istnieje przez tydzien a nastepnie tak szybko jak powstalo, tak szybko znika, nie pozostawiajac sladu obecnosci. Nie ma tam niczego na sprzedaz, ludzie dziela sie miedzy soba tym co maja a usmiech i serdecznosc sa wielka czescia tego wydarzenia. Ludzie, którzy przybywaja na Pustynie Czarnego Kamienia (Black Rock Desert) staja sie czescia eksperymentalnej spolecznosci, która stawia wyzwania sobie nawzajem w sposób niespotykany w codziennej rzeczywistosci.

A Film by:
Slawomir Grunberg

Directors:
Slawomir Grunberg
Ewa Pieta

Editors:
Malgorzata Lukomska
Steve Clack

Script:
Slawomir Grunberg

Narration:
Ewa Pieta

Cinematography:
Slawomir Grunberg

Cameras:
Steve Clack, Mariusz Cichon & Hubert Bembacz
Michal Popiel

Sound:
Tomek Gniadek & Doug Frankenberger

Music:
Doug Frankenberger, Michal Szostalo & Jacek Szylkowski

Producer:
Slawomir Grunberg

Co-Producer (Poland):
Miroslaw Grubek

Produced by Logtv, Ltd and co-financed by Polish TV 1

• Marta Bembacz
• Hubert Bembacz
• Mariusz Cichon
• Magdalena Ciecierska
• Steve Clack
• Todd Dworman
• Doug Frankenberger
• Tomasz Gniadek
• Agnieszka Gradzik
• Slawomir Grunberg
• Marek Janiak
• Ewa Pieta
• Adam Rzepecki
• Olimpia Szewczuk
• Wiktor Szostalo
• Andrzej Swietlik

SCREENINGS

• Cracow, Lodz Kaliska Club, Cracow, January 25 2010, 9pm

Cracow International Film Festival , June 5th, 2007

Charlie Cinema, Lodz , November 17, 2006

Torun Film Festival TOFFI, October 18-22, 2006

Warsaw International Film Festival, October 6-15, 2006

Recenzje

Swietny i wybitnie spostrzegawczy dokumentalista Slawomir Grunberg wspolnie ze zmarla przedwczesnie Ewa Pieta nakrecili zabawny i pouczajacy zarazem film ‘Burning Man’. Zrealizowany na pustyni Black Rock w Newadzie, dokument jest w gruncie rzeczy adresowany do publicznosci polskiej. Pozwala lepiej zrozumiec roznice dzielace mentalnosc polska i amerykanska, roznice, ktora mozna zauwazyc nawet wsrod artystow….
Premiera: Warszawski Festiwal Filmowy
Pazdziernik 2006

Od dawna sobie myslalam, ze w obsesyjnej potrzebie spektaklu tkwia elementy poganskie. Film Piety i Grunberga utwierdzil mnie w tym przekonaniu. Zyjemy przeciez w okresie New Age. W tlumie – jak nietrudno sie domyslic – przewazaja osobnicy ekscentryczni o upodobaniach ekshibicjonistycznych. Mnostwo tu nagusow i polnagusow obojga plci. Zadnych zahamowan, zadnych kompleksow. Wiek ani cielesne niedoskonalosci nie maja znaczenia. Kamera Grunberga z poczuciem humoru i zrozumieniem obserwuje ow egzotyczny swiat. Lowi co ciekawsze sytuacje, twarze, kostiumy….

“Burning Man” oglada sie z prawdziwa przyjemnoscia. To inteligentny, dobrze zrobiony film. Wydaje mi sie tez, ze poglebia nasza wiedze o Ameryce i ich mieszkancach.
Maria Kornatowska
Nowy Dziennik, Nowy Jork
27 listopad, 2006-12-09

…obejrzalysmy ”p.f.”. byl swietny,bardzo sie smialysmy, jak bede zapowiadac najblizszym przyjaciolom powiem-‘w naszym stylu’,  chodzi o poczucie humoru. Lodz kaliska-zakochalam sie w tych facetach, taki troche ”Rejs”.
Kamila Choinska, studentka

Wciaz sobie przypominam rozne niuanse tego filmu, nie moge przestac o tym myslec, to jest po prostu genialny, wielowarstwowy film, bardzo chcialabym go zobaczyc jeszcze raz. Porusza tak duzo spraw zwiazanych z rozwojowa strona zycia, wiele rzeczy jest tylko zasygnalizowanych, dotknietych i dlatego budzi tak rozne i zywe skojarzenia u ludzi, to tak jak z testami projekcyjnymi w psychologii, komentarze wiecej mowia tu o mowiacym niz o filmie. Poza tym nikt do tej pory nie przedstawil w tak mistrzowski sposob ffowosci i absurdu tej grupy, nawet na tle tego festiwalu- Lodz Kaliska avantgarda swiata.

Z drugiej strony forma filmu, zwarta, wpisana niejako w kolowa koncepcje czasu jak we wschodnich filozofiach gdzie koniec jest poczatkiem nowego cyklu, po radosci zaloba, pozniej wzrastanie, spelnienie itd.

I tylko moze nie zgodze sie z Toba, ze jest to film zupelnie inny od tego co wczesniej zrobiles, pokazuje tylko inna strone zycia, poza tym rownie poruszajacy.

Wielkie dzieki.
Iza Bartnicka, artystka

Z przyjemnoscia obejrzalam Twoj film na festiwalu… Film mnie rozbroil i obsmialam sie porzadnie, naprawde uroczy. W kontekscie dzisiejszych wydarzen na scenie politycznej to jest jeszcze smieszniejszy wogole powinien byc zakazany.
Aleksandra
Naive Films
Producent filmowy

Plonacego faceta obejrzalem w Warszawie. Bardzo dobre, dowcipne i pozytywne kino. 
Krzysztof Gierat
Dyrektor Krakowskiego Festiwalu Filmowego

…ja czegos takiego to jeszcze nie widzialem… bardzo dobre, swietne,….ludzie oszaleja”
Stefan Laudyn
Dyrektor Warszawskiego Festiwalu Filmowego

Mialem przyjemnosc obejrzec “Plonacego faceta” ; niezwykle dowcipny film, nastepniego dnia po premierze (razem z innymi studentami filmówki) zasmiewalismy sie z “szukania talentów” i zebran w celu organizacji finezyjnej rowerowej opery, czy tez tajemniczego zaginiecia wódki. Wielofazowosc filmu robi wrazenie.
£ukasz Szymanski
Student Wydzialu Produkcji Lodzkiej Filmowki

Najbardziej odjechanym filmem tegorocznego festiwalu jest – jak twierdzi Stefan Laudyn – “Plonacy facet” Slawomira Grunberga i Ewy Piety. Premiera tego niezwykle zabawnego dokumentu odbyla sie na Warszawskim festiwalu Filmowym.

“Plonacy facet” opowiada historie grupy artystów – miedzy innymi filmowców i czlonków formacji Lódz Kaliska – którzy ubieglego roku wybrali sie do Newady by wziac udzial w wyjatkowym happeningu. Od 20 juz lat raz do roku dziesiatki tysiecy ludzi zmierzaja na Pustynie Czarnej Skaly by wziac udzial w imprezie o nazwie Burning Man. Na kilka dni pustynia zmienia sie w tetniace zyciem miejsce neopoganskiego rytualu, w którym uczestnicza biznesmeni i studenci, twórcy programów komputerowych i byli hipisi, a granice wieku i stopnie zamoznosci zostaja tam calkowicie zatarte. Finalem imprezy jest spalenie kilkumetrowej kukly symbolizujacej mezczyzne.

Slawomir Grunberg, polski rezyser, producent i operator od wielu lat mieszkajacy i pracujacy w USA w “Plonacym facecie” postanowil pokazac wyjatkowa, spontaniczna atmosfere podczas festiwalu Burning Man. Z dokumentu dowiemy sie, co prawda, jak doszlo do powstania imprezy, ale juz jej cele (a kazdego roku impreza odbywa sie pod innym haslem), czy organizacja pozostaja poza obiektywem kamery. Grunberga interesuje niezwykly klimat towarzyszacy imprezie – chyba jedynym miejscu, gdzie czlonkowie grupy Lódz Kaliska mogli namówic 18 000 do jednoczesnej jazdy nago na rowerach. Rezyser opowiada o ich pracy nad opera, ale skupia sie równiez na relacjach pomiedzy uczestnikami wyprawy miedzy innymi pokazujac narodziny milosci pomiedzy niektórymi z nich.

“Plonacy facet” zostal bardzo dobrze przyjety przez festiwalowa publicznosc, która podczas projekcji zywiolowo reagowala na wydarzenia pokazywane na ekranie, a po seansie nagrodzila film hucznymi oklaskami. Niewykluczone, ze film Grunberga i Piety wyjedzie z Warszawy z jedna z festiwalowych nagród. [MK]
FilmWebReview
Pazdziernik 2006

PUBLICITY PHOTOS

Help Support Independent Film. Make a donation here.